Konwencja stambulska, czyli Konwencja Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej, zwana też w skrócie „antyprzemocową”, to dokument międzynarodowej rangi, który zakreśla ramy polityki ochrony i wsparcia osób doświadczających przemocy (głównie kobiet). Zapisy Konwencji są nastawione na profilaktykę i zwalczanie przemocy oraz na politykę równościową względem kobiet i mężczyzn.
Konwencja została uchwalona w 2011 r. w Stambule. Polska podpisała ją już w grudniu 2012 r., jednak Sejm RP uchwalił ją dopiero w lutym 2015 r. 13 kwietnia 2015 r. prezydent Bronisław Komorowski ratyfikował ją uroczyście składając podpis pod dokumentem w siedzibie Centrum Praw Kobiet.
Konwencja stambulska jest dokumentem nakładającym na państwa konkretne obowiązki wobec kobiet i dziewcząt doznających przemocy. Jak pokazują badania, zjawisko przemocy wobec kobiet jest wciąż bardzo poważnym problemem, dotykającym rocznie nawet 700 tysięcy kobiet w Polsce. Przemoc wobec kobiet ma charakter strukturalny i systemowy, jest jednym z narzędzi dyskryminacji i wykluczenia społecznego, które uniemożliwia kobietom i dziewczętom pełen rozwój tak w sferze osobistej, jak i publicznej.
Przemoc wobec kobiet ze względu na płeć oznacza przemoc skierowaną przeciwko kobiecie ze względu na jej płeć lub taką przemoc, która w szczególności dotyka kobiety.
Konwencja uznaje, że wszelkie przejawy przemocy są naruszeniem podstawowych praw i wolności człowieka. Nie traktuje więc przemocy jako ?prywatnej sprawy? między sprawcą i osobą pokrzywdzoną, lecz nakłada na władze publiczne obowiązek wypracowania komplementarnej strategii wspierania i ochrony osób doznających przemocy, organizowania działań profilaktycznych oraz karania sprawców przemocy.
Konwencja stambulska jest pierwszym prawnie wiążącym międzynarodowym dokumentem dotyczącym zapobiegania przemocy ze względu na płeć. Wskazuje na związek między przemocą ze względu na płeć a nierównym traktowaniem ? dlatego za ważny aspekt przeciwdziałania przemocy uznaje walkę ze stereotypami i dyskryminacją.
Punktem wyjścia dla Konwencji stambulskiej jest założenie, że prawna i faktyczna równość kobiet i mężczyzn ma zasadnicze znaczenie dla zapobiegania przemocy wobec kobiet. Z tego powodu Konwencja stambulska kładzie duży nacisk na szerzenie świadomości społecznej nt. przyczyn i skutków przemocy, dyskryminacji i nierówności płci.
>>> Konwencja Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej <<<
#ObalamyMity na temat Konwencji stambulskiej
MIT: Konwencja stambulska zawiera niebezpieczne, kontrowersyjne, ideologiczne postanowienia. Dokument ten oparty jest na radykalnej ideologii gender i podważa prawa przysługujące rodzinom.
FAKT: Gender to wywodzący się z języka angielskiego termin, który oznacza płeć społeczno-kulturową, ?skonstruowany zbiór atrybutów, wzorów zachowań, wyobrażeń i oczekiwań społecznych, a także norm związanych z płcią biologiczną, wyznaczający funkcje pełnione przez daną jednostkę w społeczeństwie i kulturze oraz jej status i przysługujące jej prawa?.
WIĘCEJ
MIT: Konwencja wprost uderza w małżeństwo i rodzinę, upatrując w różnicach pomiędzy kobietami i mężczyznami źródeł przemocy.
FAKT: Oprócz tego, że państwa, które przyjęły Konwencję, są zobowiązane do wprowadzenia konkretnych rozwiązań prawnych na rzecz ochrony ofiar i profilaktyki przemocy, mają również za zadanie promowanie zmian wzorców społecznych i kulturowych dotyczących zachowania kobiet i mężczyzn w celu wykorzenienia uprzedzeń, zwyczajów, tradycji oraz innych praktyk opartych na idei niższości kobiet lub na stereotypowym modelu roli kobiet i mężczyzn ? przede wszystkim takich, które prowadzą do przemocy wobec kobiet. Innymi słowy, promowane mają być wartości takie jak partnerstwo, wzajemny szacunek, bezpieczeństwo, poszanowanie godności i niezależności partnera/partnerki, równość szans i możliwości realizacji potrzeb oraz aspiracji życiowych każdego z partnerów. Wartości te nie są zagrożeniem dla rodziny, lecz wyrazem dążenia do bardziej egalitarnego jej modelu, w miejsce tradycyjnie hierarchicznego.
WIĘCEJ
MIT: Konwencja stambulska nie wprowadza skutecznych narzędzi walki z przemocą
FAKT: Konwencja stambulska zobowiązuje państwa do wzięcia odpowiedzialności za stworzenie realnego i kompleksowego systemu przeciwdziałania i zwalczania przemocy wobec kobiet i przemocy domowej.
WIĘCEJ
MIT: Konwencja stambulska osadzona jest na fałszywym fundamencie „przemocy opartej na genderze”. Prowadzi to do błędnej identyfikacji źródeł przemocy: całkowicie pomija się patologie społeczne, problemy jednostkowe czy uzależnienia, a zjawisko przemocy traktuje się jako strukturalne – jego źródłem ma być sama struktura społeczna, zwłaszcza tradycja i kultura, a nawet sam fakt występowania różnic pomiędzy kobietami i mężczyznami.
FAKT: Konwencja traktuje przemoc wobec kobiet jako przemoc ze względu na płeć. Jako główne źródło przemocy wobec kobiet wskazuje ich niższy status kulturowy i społeczny utwierdzany wielowiekową tradycją i obyczajem. Uświęcony tradycją model rodziny jest modelem patriarchalnym, w którym to mężczyzna jest „głową” i „żywicielem” rodziny, a kobieta „strażniczką domowego ogniska”. Tym samym zasadą życia społecznego stała się dominacja mężczyzn i podporządkowanie kobiet.
WIĘCEJ
MIT: W krajach, które od lat wdrażają model pomocy rekomendowany przez Konwencję stambulską, unijna Agencja Praw Podstawowych odnotowała najwyższe wskaźniki przemocy w Europie.
FAKT: Agencja Praw Podstawowych Unii Europejskiej odnotowuje w swoim raporcie z 2014 r. różnice we wskaźnikach częstotliwości występowania przemocy wobec kobiet pomiędzy badanymi państwami. Tłumaczy ich źródła wskazując m.in. na to, że w społeczeństwach, w których przemoc w rodzinie uważa się w dużym stopniu za sprawę prywatną, jest mniej prawdopodobne, że będzie się o niej rozmawiać z rodziną i przyjaciółmi lub że będą one zgłaszane policji, z kolei równouprawnienie płci może być przyczyną większej częstotliwości ujawniania przypadków przemocy wobec kobiet.
WIĘCEJ